CABALLI Sylvatici

CABALLI Sylvatici

apud Paulum Diaconum Histor. Langobard. l. 4. c. 4. iidem sunt, quos feros vocat Iul. Capitolinus in Gordianis, c. 3. Exstat silva eius memorabilis, quae picta est in domo ---- In qua pictura etiam nunc continentur cervi palmati ducenti mixtis Britannis: equi feri´XXX. oves ferae C. alces X. etc. De quibus Aristoteles, Strabo, Plinius, Oppianus, alii videndi. Fuêre autem cum in aliis provinciis multis, tum in Syria quoque et quidem peculiaris ingenii in vindicta de rivalibus capienda, ut scribit Philosophus, libro de Mirac. audit. De iis accipienda verba Paraphrastae Chaldaei, c. 5. Ierem. ubi eos vocat Graecâ dictione, ut Aristoteles ἵππους ἀγρίους, Casubon. ad Capitolin. Et quidem apud recentioris aevi Scriptores caballus pro quovis equo usurpatur. Latini vero non quosvis equos sic appellârunt, sed viliores solum, cuiusmodi sunt, qui pistrinis, agriculturae et mercium vecturis inserviunt. Hesych. Caballus, ἐργάτης ἵππος. Hieronymus Ep. ad Heliodrum, Statimque cernamus sagittas pilis tiaras galeis, caballos equis cedere etc. Car. du Fresine Glossar. Vide quoque Casaubon. praefatum ad Persum Sat. 7.